Gedichten van Adrie

KIND

wonderlijk verpozen
in de eigen wereld
gevlucht naar zichzelf

 

HOUT

er zijn fijne kleine houten kunstwerken
felle kleuren blauw, groen, oranje, paars
pas op voor de man met de motorzaag

 

WACHTEN

anti-tijd is wachten op Godot
ongrijpbaar en ondoorgrondelijk

anti-tijd is Robinson Crusoe
een eenzaam eiland

anti-tijd is vrijdag
wachten op het week-end

 

Wi-Fi

de koning vroeg aan zijn volk
wie begrijpt mijn dochter Wi-fi

Ze is vannacht in een raadsel veranderd
ik begrijp en versta haar niet

De nar stond op, keek de koning vrolijk aan
en zei: “is dat niet prachtig”.

 

SPELEN

springend op mijn schaduw
werd plots de sprong verstoord
nu spring ik alleen zoals het hoort.

 

WAKKER LIGGEN

de stroom vergat haar
geheel onverwachts
niet opgeladen in de nacht

 

ZONLICHT

wanneer hield je op
als een weldaad
mij te verwarmen

 

SPELEN

spelend als een kind
onbewust gevlucht
in een heftige herinnering

 

JAIPUR

gebouwen als theedozen
open en dicht
chaos waar ik niets van snap
sinasappelgeur
kruispunt waar ik niet kan kiezen
tempels en mensen
geel, oranje en vuil
pyramides van houtskool, peper,
fruit, specerijen, amandelen, groente
electriciteitsdraden en trommels
prachtige vormen

ik drink thee orange jaipur
lekker warm fijne smaak
kleine pyramides hangend
aan een touwtje

 

TOTAAL VERWEESD

zij doet haar ogen dicht
bange vragen
bestormen haar

op een stoeltje
achter een tafeltje
gelach om haar heen
vroeg ik iets verkeerds
dacht ze

 

publicaties-Adrie-leest-voor-01